بررسی زی توده و اندوخته ی کربن گونه ی کبوده ( populus alba ) در صنوبر کاری های استان چهار محال و بختیاری

ترسیب کربن اتمسفری در اندام های گیاهی و خاک های تحت آن، از ساز و کارهای مقابله با معضل گرمایش زمین است. این مطالعه به منظور بررسی ترسیب کربن در ساختار زیتوده و خاک تحت کشت صنوبر کبوده در استان چهارمحال و بختیاری صورت گرفت.. بدین منظور ابتدا چهار قطعه ی یک هکتاری صنوبر کاری شده با گونه ی کبوده (populous alba) با فواصل کاشت مختلف (5/0×5/،1×1، 2×2 و 4×4 متر ) در بخش بلداجی و روستای کران از توابع شهرستان های بروجن و فارسان در استان چهار محال و بختیاری انتخاب شد. قطر و ارتفاع درختان در چهار منطقه مورد اندازه گیری قرار گرفت و در هر منطقه تعداد 10 اصله درخت و درمجموع 40 درخت جهت قطع انتخاب شد. درختان انتخاب شده قطع شدند و به تفکیک تنه اصلی، شاخه، سرشاخه و برگ در محل عرصه توزین شدند همچنین از اندام مختلف هر درخت، نمونه هایی گرفته و به آزمایشگاه منتقل شد. این نمونه ها پس از خشک شدن در دمای 80 درجه سانتی گراد ، با ترازوی دیجیتالی با دقت 001/0 گرم توزین گردید و با استفاده از تناسب وزن خشک هر یک از اندام های درخت محاسبه شد پس از نمونه گیری و با روش احتراق در کوره الکتریکی کربن اندوخته شده در بایوماس این گونه بدست آمد .نتایج نشان داد با افزایش فاصله کاشت از میزان ترسیب کربن کاسته و بر قطر درختان افزوده میشود به طوری که بیشترین میزان ترسیب کربن در سطح با 465/226 تن در هکتار مربوط به فاصله کاشت 5/0×5/0 است. همچنین از هر منطقه تعداد 10 نمونه ترکیبی خاک از اعماق 0 تا 15 و 15 تا 30 سانتیمتری برداشت شد. میزان ترسیب کربن در خاک به روش والکی- بلاک به دست آمد . نتایج نشان داد افزایش فاصله کاشت صنوبر باعث کاهش 50 درصدی در میزان ترسیب کربن در خاک تحت آن می شود به طوری که در خاک توده های نیم و یک متری به ترتیب 560/79 و 327/76 و در تراکم پایین 326/40 تن در هکتار کربن ترسیب گردیده است. همچنین در فاصل کاشت بیشتر از کیفیت تنه ی درختان کاسته میشود . معادلات آلومتریک این گونه نیزبه دست آمد که بهترین معادلات با ضریب همبستگی بالا (بیش از85/0) مربوط به متغیر مستقل قطر برابر سینه بود.